نگارش آکادمیک به زبان انگلیسی یا فارسی عبارتند از نگارش توصیفی، نگارش تحلیلی، نگارش متقاعدکننده و نگارش انتقادی که هر یک دارای ویژگی‌ها و اهداف خاصی می‌باشند. در بسیاری از متون دانشگاهی، شما باید از بیش از یک نوع استفاده کنید. به عنوان مثال، در یک پایان‌نامه:

از نگارش انتقادی برای بررسی ادبیات استفاده می‌شود تا نشان داده شود در کجای تحقیقات موجود شکاف یا فرصتی وجود دارد. بخش روش‌ها بیشتر توصیفی است و برای خلاصه کردن روش‌های مورداستفاده برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات می‌باشد. بخش نتایج عمدتاً توصیفی و تحلیلی است زیرا از داده‌های جمع‌آوری گزارش‌گیری می‌شود. بخش بحث تحلیلی‌تر است، زیرا یافته‌ها به سؤالات تحقیق مرتبط می‌شود. همچنین قانع‌کننده است، زیرا تفسیرها از یافته‌ها پیشنهاد می‌شود.

نگارش توصیفی

 ساده‌ترین نوع نوشتار دانشگاهی، توصیفی است و هدف آن ارائه حقایق یا اطلاعات است. یک مثال می‌تواند خلاصه‌ای از یک مقاله یا گزارشی از نتایج یک آزمایش باشد. انواع دستورالعمل‌ها برای یک تکلیف صرفاً توصیفی عبارتند از: «شناسایی»، «گزارش»، «ثبت»، «خلاصه» و «تعریف».

نگارش تحلیلی

به ندرت پیش می‌آید که یک متن در سطح دانشگاهی صرفاً توصیفی باشد. بیشتر متون دانشگاهی تحلیلی نیز هستند. نگارش تحلیلی نگارش توصیفی را در بر می‌گیرد، اما همچنین از شما می‌خواهد که حقایق و اطلاعاتی را که توصیف می‌کنید در دسته‌ها، گروه‌ها، بخش‌ها، انواع یا روابط دوباره سازمان‌دهی کنید.

گاهی اوقات، این دسته‌ها یا روابط قبلاً در رشته تحصیلی مورد نظر شما دسته‌بندی شده‌اند، در حالی که شما موضوعی جدید پیشنهاد می‌کنید و نیاز دارید که آن را دسته‌بندی کنید. اگر دو نظریه را با هم مقایسه می‌کنید، می‌توانید مقایسه خود را به چندین بخش تقسیم کنید، برای مثال: چگونه هر نظریه با زمینه اجتماعی سروکار دارد، چگونه هر نظریه با یادگیری زبان سروکار دارد و چگونه می‌توان از هر نظریه در عمل استفاده کرد.

دستورالعمل‌های نگارش تحلیلی عبارتند از «تحلیل»، «مقایسه»، «تضاد»، «ارتباط» و «بررسی». برای اینکه یک متن تحلیلی بنویسید باید:

زمان زیادی را صرف برنامه‌ریزی کنید. حقایق و ایده‌ها را طوفان فکری کنید و راه‌های مختلف گروه‌بندی آنها را بر اساس الگوها، بخش‌ها، شباهت‌ها و تفاوت‌ها امتحان کنید. می‌توانید از کدگذاری رنگ، نمودارهای جریان، نمودارهای درختی یا جداول استفاده کنید.

یک نام برای روابط و دسته‌هایی که پیدا می‌کنید ایجاد کنید. مثلاً مزایا و معایب. هر بخش و پاراگراف را حول یکی از دسته‌بندی‌های تحلیلی بسازید. ساختار مقاله خود را با استفاده از جملات موضوعی و یک مقدمه واضح برای خواننده خود روشن کنید.

نگارش متقاعدکننده

در اکثر متون دانشگاهی، از شما خواسته می‌شود که حداقل یک قدم فراتر از نگارش تحلیلی، به سمت نوشتن متقاعدکننده بروید. نگارش متقاعدکننده تمام ویژگی‌های نگارش تحلیلی (یعنی اطلاعات به علاوه سازمان‌دهی مجدد اطلاعات) دارد مضافاً اینکه شما دیدگاه خود را نیز به آن اضافه می‌کنید. اکثر مقالات متقاعدکننده هستند و حداقل در بحث و نتیجه‌گیری یک مقاله تحقیقاتی یک عنصر متقاعدکننده وجود دارد.

دیدگاه‌ها در متون تخصصی آکادمیک، می‌تواند شامل استدلال، توصیه، تفسیر یافته‌ها یا ارزیابی کار دیگران باشد. در نگارش متقاعدکننده، هر ادعایی که می‌کنید باید توسط شواهدی پشتیبانی شود، برای مثال ارجاع به یافته‌های تحقیق یا منابع منتشر شده.

انواع دستورالعمل‌ها برای یک تکلیف متقاعدکننده عبارتند از: «استدلال»، «ارزیابی»، «بحث» و «موضع گرفتن».

برای رسیدن به دیدگاه خود در مورد حقایق یا ایده‌ها باید دیدگاه برخی دیگر از محققان را در مورد موضوع مطالعه کنید تا ببینید چه کسی قانع‌کننده‌ترین است؟ به دنبال الگوها در داده‌ها یا مراجع بگردید تا ببینید قوی‌ترین شواهد کجاست؟ چندین تفسیر مختلف را فهرست کنید تا ببینید پیامدهای زندگی واقعی هر کدام چیست؟ کدام یک احتمالاً مفیدتر یا مفیدتر هستند؟ کدام یک مشکل دارند؟ حقایق و ایده‌ها را با شخص دیگری در میان بگذارید. آیا با دیدگاه آنها موافق هستید؟

برای توسعه استدلال خود دلایل مختلف دیدگاه خود را فهرست کنید. در مورد انواع مختلف و منابع شواهدی که می‌توانید برای حمایت از دیدگاه خود استفاده کنید فکر کنید. راه‌های مختلفی را در نظر بگیرید که دیدگاه شما مشابه و با دیدگاه سایر محققین متفاوت است. به دنبال راه‌های مختلفی برای تقسیم دیدگاه خود باشید. به عنوان مثال، اثربخشی هزینه، پایداری محیطی، دامنه کاربرد در دنیای واقعی.

برای ارائه استدلال خود، مطمئن شوید که متن شما یک استدلال منسجم ایجاد می‌کند که در آن همه ادعاهای فردی با هم کار می‌کنند تا از دیدگاه کلی شما حمایت کنند. دلیل شما برای هر ادعا برای خواننده باید روشن باشد. مفروضات شما باید معتبر باشد. شما برای هر ادعایی که دارید باید مدرک داشته باشید. از شواهدی استفاده کنید که قانع‌کننده و مستقیماً مرتبط هستند.

نگارش انتقادی

نگارش انتقادی برای نگارش متون پژوهشی برای کارشناسی ارشد و دکتری رایج است. این نوع نگارش تمام ویژگی‌های نوشتن متقاعدکننده را دارد، فقط به آن یک دیدگاه دیگر اضافه می‌شود. اگرچه نگارش متقاعدکننده مستلزم این است که دیدگاه خود را در مورد یک موضوع یا مسئله داشته باشید، نگارش انتقادی مستلزم آن است که حداقل دو دیدگاه از جمله دیدگاه خود را در نظر بگیرید.

برای مثال، ممکن است تفسیر یا استدلال محقق را توضیح دهید و سپس محاسن استدلال را ارزیابی کنید یا تفسیر جایگزین خود را ارائه دهید.

نمونه‌هایی از نگارش انتقادی شامل نقد یک مقاله ژورنالی یا مرور ادبیات است که نقاط قوت و ضعف تحقیقات موجود را مشخص می‌کند. انواع دستورالعمل‌ها برای نوشتن انتقادی عبارتند از: «نقد»، «مناظره»، «مخالفت» و «ارزیابی».

شما باید تمام یا بخشی از کار را به طور دقیق خلاصه کنید. این می‌تواند شامل شناسایی تفاسیر، مفروضات یا روش‌شناسی اصلی باشد. شما باید در موردمطالعه خود نظر داشته باشید که می‌تواند شامل اشاره به برخی از مشکلات مربوط به آن، پیشنهاد یک رویکرد جایگزین که بهتر باشد و/یا دفاع از اثر در برابر انتقادات دیگران باشد. شما باید برای دیدگاه خود مدرک ارائه کنید. استدلال منطقی، ارجاع به منابع معتبر و/یا داده‌های تحقیق می‌تواند مناسب باشد.

نگارش انتقادی به مهارت‌های نوشتاری قوی نیاز دارد. شما باید به طور کامل موضوع و مسائل را درک کنید. شما باید یک ساختار مقاله و ساختار پاراگراف ایجاد کنید که به شما امکان می‌دهد تفاسیر مختلف را تجزیه و تحلیل کنید و استدلال خود را با شواهد پشتیبانی کنید.

برای مطالعه بیشتر: کلمات و عباراتی که نباید در نوشتن مقالات آکادمیک استفاده کرد